Yönetimsel Etkileşimde Benlik Durumu ve Yaşam Tavrının Yeri ve Önemi

ÖZ

Örgüt ortamında yönetici ile işgörenler arasında gerçekleşen etkileşim biçimi her iki tarafın sergilediği benlik durumu tarafından şekillenir. Her birey üç benlik durumuna sahiptir. Bunlar: 1- Ebeveyn benlik, 2- Yetişkin benlik, 3- Çocuk benlik. Yönetici ile işgörenler arasında benlik durumları çerçevesinde iki türlü etkileşim meydana gelir. Bunlar: 1- Çapraz etkileşim, 2- Tamamlayıcı etkileşimdir. Tamamlayıcı etkileşimde yöneticinin sergilediği benlik durumu ile işgörenin tepki olarak sergilediği benlik durumu birbirini tamamlayıcı bir özellik arz ederken, çapraz etkileşimde yönetici ve işgörenin karşılıklı olarak sergiledikleri benlik durumları birbiriyle uyumlu değildir. Aynı zamanda etkileşim bir yaşam tavrı olarak da kabul edilmektedir. Buna göre her birey başkalarıyla etkileşimde bulunurken şu dört yaşam tavrından birini seçer: 1- Ben iyiyim- sen iyisin, 2- Ben iyiyim- sen iyi değilsin, 3- Ben iyi değilim- sen iyisin, 4- Ben iyi değilim - sen iyi değilsin. Yönetici ile işgören arasındaki etkileşimin örgütsel gelişim açısından yararlı olması bakımından arzu edilen etkileşim biçimi “tamamlayıcı etkileşim”, beklenen yaşam tavrı ise “ben iyiyim - sen iyisin” tavrıdır.