Değişe(meye)n Öğretmenler: Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Profesyonel Gelişimlerinde Pedagojik Yenilikleri Deneyimleme Süreçleri

ÖZ

20.yy’ın başlarında Beden eğitimi alanında yapılan yeniliklerin, değişime neden olmadığı bilinmektedir (Evans, 1985). Geçen zamanda, pek çok pedagojik alternatif olmasına rağmen öğretmen merkezli uygulamalar daha çok tercih edilmiştir (Ertan ve Çiçek, 2003; Demirhan vd., 2008; Ince ve Hünük, 2010). Bu durum Casey’e göre yeni yaklaşımların konuşulmasına karşın etkili ve devamlılığı olacak şekilde eyleme geçirilememesine bağlanmıştır (Casey, 2013). Öğretmenlerin yenilikleri sürdürememe nedenlerinden biri de desteğe ihtiyaç duymaları olarak belirlenmiştir (Bechtel ve O’Sullivan, 2007). Bu sebeple bu çalışmanın amacı; Beden eğitimi öğretmenlerinin mesleki gelişimlerinde bir pedagojik yeniliği uzman eşliğinde kullanmayı deneyimleme süreçlerini incelemektir. Araştırma nitel bir çalışma olup 2 beden eğitimi öğretmeninin 7. sınıflara bir yıl boyunca Taktiksel Oyun modelini (TOM) kullanmalarını desteklemek için katılımcı eylem araştırması ile tasarlanmıştır. Çalışmada; öğretmenler, birbirleri ve uzman desteğiyle mesleki diyalogları başlatarak sonrasında ise bireysel öğretmen sorgulamaları ile değişim süreci desteklenmiştir. Öğretmenler TOM’u ise kendi uygulamalarının içine dahil ettiklerinde pedagojik modelden etkilenmişlerdir. Sonuç olarak, öğretmenlerin bir yeniliği öğrenme sürecinde aktif şekilde işin içinde olarak diğer öğretmen arkadaşları ve uzman desteği ile yeniliği benimsemelerini kolaylaştırmaktadır.