Ergenlerde Yalnızlık ile Pozitiflik Arasındaki İlişkide Duygu Düzenleme Yöntemlerinin Çoklu Aracılığı

ÖZ

Bu çalışmanın amacı, ergenlerde yalnızlık ile pozitiflik arasındaki ilişkide duygu düzenleme yöntemlerinin paralel çoklu aracılığını incelemektir. Araştırmanın çalışma grubunu, 2014-2015 eğitim-öğretim yılında Adıyaman’daki liselerde öğrenim gören, 146’sı kız (% 48.7) ve 154’i erkek (% 51.3) olmak üzere toplam 300 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmaya katılan öğrenciler, 14-19 yaşları arasındadır ve yaş ortalaması 15.51, Ss=1.09’dur. Araştırmanın verileri, UCLA Yalnızlık Ölçeği Kısa Formu, Ergenler İçin Duygu Düzenleme Ölçeği, Pozitiflik Ölçeği ve Kişisel Bilgi Formu ile toplanmıştır. Araştırmanın verilerinin analizinde betimsel istatistikler ve Pearson korelasyon katsayısı kullanılmıştır. Araştırmada, test edilen modelin aracılık etkilerinin istatistiksel olarak önemli olup olmadığı Sıradan En Küçük Kareler Regresyona dayalı yaklaşım ve Bootstrap Yöntemi ile incelenmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, içsel işlevsel duygu düzenlemenin, içsel işlevsel olmayan duygu düzenlemenin ve dışsal işlevsel duygu düzenlemenin aracılığı istatistiksel açıdan önemli bulunmuştur. Dışsal işlevsel olmayan duygu düzenlemenin aracılığı ise istatistiksel açıdan önemli bulunmamıştır. Bulgular, alan yazın çerçevesinde tartışılarak, yorumlanmış ve çalışmacılara önerilerde bulunulmuştur.