Yükseköğretimde İngilizce Okutmanların Örgütsel Sosyalizasyonunun Yordayıcıları

ÖZ

Bu çalışmanın amacı örgütlerde içerik, süreç ve bağlam boyutlarıyla ilişkili olan ve hem örgütsel düzeyde (üniversite türü, hizmet-öncesi eğitim, hizmet içi eğitim, iş olanakları, bilgi paylaşımı) hem de birey düzeydeki (sahip olunan akademik derece, öğretim deneyimi, iş doyumu, örgütsel adanmışlık ve öz yeterlik) iki değişken seti ile örgütsel sosyalizasyon arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Bu amaca yönelik olarak Türkiye'deki farklı devlet ve vakıf üniversitelerinde çalışmakta olan toplam 737 İngilizce okutmanından veri toplanmıştır. Veri setinin toplanmasında üç ayrı kısımdan oluşan ve hem daha önce geliştirilen hem de bu çalışma kapsamında geliştirilen ölçekleri içeren geniş bir envanter kullanılmıştır. Verilerin analizinde örgütsel sosyalizasyonun her bir boyutunu ayrı bir yordanan değişken olarak, diğer değişkenleri ise üç ayrı yordayıcı değişken grubu olarak kullanan üç ayrı hiyerarşik regresyon modeli yürütülmüştür. Her üç modeldeki bulgular göz önüne alındığında, bilgi paylaşımı ve hizmet-içi eğitimin en güçlü örgütsel düzeydeki yordayıcılar olarak ortaya çıkarken, iş doyumu, öğretimsel stratejilere yönelik öz yeterlik, duygusal adanmışlık en güçlü birey düzeydeki yordayıcılar olarak ortaya çıkmıştır. Elde edilen bulgular, yükseköğretim düzeyindeki yöneticilerin, okutmanların kuruma, bölüme (hazırlık okulları) ve göreve (İngilizce okutmanlığı) yönelik sosyalizasyonlarını kolaylaştırmak amacıyla hem örgüt hem de birey düzeyine hitap eden stratejiler geliştirmeleri gerektiğini ortaya çıkarmıştır.