Girişimcilik Eğitiminin Etkisini Değerlendirmek için Girişimcilik Niyetleri Anketinin Doğrulanması

ÖZ

Girişimcilik eğitimi, başkaları için serbest meslek ve iş olanakları sağlayarak bir toplumun sosyal ve ekonomik kalkınmasında önemli bir rol oynamaktadır. Girişimcilik eğitimi, mezunların girişimci niyetlerinin gelişmesiyle girişimci zekayı katalize edebilir. Bu çalışma girişimcilik eğitiminin, öğrencilerin bir girişimci olma niyetlerine etkisini incelemek için girişimci niyetleri anketini doğrulamayı amaçlamaktadır. Bu çalışma "girişimcilik eğitimi öğrencilerin girişimci niyetlerini etkiliyor mu?" sorusuna cevap aramaktadır. Bu çalışma 1) girişimcilik eğitiminin öğrencilerin bir girişimci olma tutumlarına etkisini incelemeyi; 2) Girişimcilik eğitimi öğrencilerinin girişimci olması için algılanan davranışsal kontrolü ortaya çıkarmayı; 3) girişimcilik eğitimi öğrencilerinin bir girişimci olabilmesinde öznel normların etkisini anlamayı; 4) Girişimcilik eğitiminin öğrencilerin girişimci niyetlerine etkisini değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Çalışmanın teorik çerçevesi planlı davranış teorisi üzerine kurulmuştur. Planlı davranış teorisine göre, bir insanın girişimci niyetleri bazı önceliklerin yanı sıra karmaşık bir süreçle oluşturulur. Girişimci niyetlerinin öncülleri, kişilerin girişimcilik konusundaki tutumları; kişinin girişimcilikle ilgili öznel normları ve kişinin girişimci niyetlerine yönelik algılanan davranışsal kontrolünden oluşur. Bu araştırma nedensel karşılaştırma araştırma deseni kullanılan nicel bir çalışmadır. Girişimcilik niyetleri anketi planlı davranış teorisine dayalı olarak geliştirilmiştir. Güvenilirlik ve geçerlik testleri için öğrenciler (n=60) üzerinde pilot test uygulaması yapılmıştır. Girişimcilik eğitimine katılan teknoloji eğitim öğrencileri (n = 240) ile girişimcilik eğitimine katılmayan teknoloji eğitim öğrencileri (n = 302) arasında bir karşılaştırma yapılarak geçerliliği sağlanmıştır. Çalışmanın bulguları, öğrencilerin girişimci niyetlerini ölçmek adına planlı davranış teorisinin uygun olduğunu göstermiştir. Araştırmanın girişimcilik eğitimine katılan öğrencilerin niyetlerini katılmayanlardan daha fazla olduğunu ortaya koyduğu ve girişimcilik eğitiminin öğrencilerin doğrudan niyetini etkilemediği, ancak öğrencilerin girişimci niyetlerinin önceliklerini etkilediği sonucuna varılmıştır. Bu çalışmanın anket geçerliliği öğrencilerin daha sonraki girişimci niyetlerinin ölçümleri için yararlı olabilir. Anketin güvenilirliğini test etmek için Cronbach’ın Alfası kullanılmıştır. Anketin geçerlilik testi için faktör analizi kullanılmıştır. Girişimcilik eğitimine katılanlar ve katılmayanlar arasındaki niyetlerin farkını bulmak için t-testi uygulanmış, girişimcilik eğitimi ile girişimcilik niyetlerinin öncülleri arasındaki ilişkiyi bulmak için yapısal eşitlik modeli (YEM) kullanılmıştır.

Bu çalışma, Pakistanlı öğrencilerin girişimci niyetleri ve girişimcilik eğitiminin etkisi hakkında yapılan araştırmalara bir bilgi katkısıdır. İleriki çalışmalar, yüksek girişimci niyetli öğrencilerin yeni girişim oluşturma sürecini inceleme üzerine yapılabilir.