ÖZ
Buraya kadar toplumsal değişme ve ilerlemenin düzenli biçimde meydana geleceği varsayımından hareket ettik. Çocukların ve yetişkinlerin, seçenekli toplumsal politikaları tartışmayı öğrenebileceklerini ve bir hareket planı bakımından akla dayalı belirli sonuçlara varabileceklerini kabul ettik. Bununla birlikte, toplumsal ilerlemeyi etkilemek her zaman o kadar basit bir iş değildir. Bir sorunun çok özenle incelenmesinden sonra bile, nasıl hareket edilmesi gerektiği konusunda o sorunla ilgili taraflar arasında çok kez anlaşmaya yarılamadığı görülür. Bu kördüğümü çözmek için genellikle demokrasilerde izlenen yol, oya başvurmak ve tüm toplumun eyleme geçişini düzenleme işini çoğunluğa bırakmaktır. Çoğunluğun kendi yolunu seçmesine izin verilmesi, azınlığı ilke üzerinde çoğunlukla anlaşması demek değildir; bu tutum, sadece azınlığın şu veya bu biçimde harekete geçilmesini zorunlu kılan bir çıkmazdan kurtulmak için böyle bir yola razı olması anlamına gelir. Azınlık, çoğunluğun yönetimine isteyerek boyun eğdiğinden toplumsal değişmeler pek az şiddet hareketine raslanan bir düzen içinde barışçı bir yaklaşımla gerçekleşebilir. Bu düzenli değişme süreci, demokrasinin yöntemlerini öğrenme konusunda çocukların bilmeleri gereken başlıca noktalardan biridir.